Nazwa ‘chrystadelfianie’ została wybrana dlatego, że opisuje relacje między Jezusem a jego uczniami. Nowy Testament został napisany w języku greckim. Słowo ‘chrystadelfianie’ składa się z dwóch greckich wyrazów, ‘adelfos’ i ‘Christos’, i oznacza ‘Bracia w Chrystusie’. Frazę tę można znaleźć w Biblii, w Liście do Kolosan 1,2.
Nazwę ‘chrystadelfianie’ wybrał John Thomas, XIX-wieczny kaznodzieja. Dużo podróżował on po USA, jak również Wielkiej Brytanii, głosząc ewangelię. Jego jasne zrozumienie i objaśnianie przesłania Biblii prowadziło do tego, że inni przekonywali się, że głosi prawdę. Byli chrzczeni w imię Chrystusa i stawali się członkami wspólnoty chrystadelfiańskiej, zbierając się razem dla oddawania czci. Początkowo można ich było spotkać głównie w USA i Wielkiej Brytanii, ale obecnie wspólnoty chrystadelfian są na każdym kontynencie. Powstała iście ogólnoświatowa społeczność.
Cechą prawdziwie wyróżniającą chrystadelfian jest to, że pokładają ufność w Biblii jako jedynym źródle wiary i autorytetu. Wszystkie jej słowa, zarówno w Starym jak i w Nowym Testamencie, są natchnione przez Boga i zostały dane mężczyznom i kobietom dla ich zbawienia. W wyniku położenia nacisku na te kwestie przekonania chrystadelfian są identyczne z tym, czego nauczał Jezus, a także apostołowie w pierwszym wieku.
Chrystadelfianie czytają Biblię codziennie. Korzystając ze specjalnego planu, czytają Stary Testament raz, a Nowy Testament dwa razy w ciągu każdego roku. Jedną z wielu wynikających stąd korzyści jest to, że mogą codziennie osobiście konfrontować swe przekonania z autorytetem Pisma. Plan ten jest dostępny bezpłatnie na życzenie.
W co wierzą chrystadelfianie?
Chrystadelfianie proszą, byś porównał(a) ich wiarę z nauczaniem Biblii. Najbardziej skorzystasz, jeśli poświęcisz trochę czasu, by wyszukać i przeczytać podane ustępy z Biblii. Ponieważ Jezus był „Prawdą”, zacytowano jego własne słowa – na tyle, na ile pozwoliło miejsce.
- Bóg jest odwiecznym Stwórcą wszechświata. On stworzył życie na ziemi i uczynił człowieka na Swoje własne podobieństwo. (Księga Rodzaju 1,1.27; Dzieje Apostolskie 17,24-28)
- Biblia jest całkowicie natchnionym Słowem Bożym. (2 List Piotra 1,20-21; 2 List do Tymoteusza 3,14-17)
- Aniołowie są nieśmiertelnymi bytami wykonującymi Bożą wolę. (List do Hebrajczyków 1,13-14)
- Bożym planem jest napełnienie całej ziemi Jego chwałą. (Księga Liczb 14,21; Księga Habakuka 2,14)
- Człowiek (Adam) dostał od Boga możliwość wyboru. Mógł być posłuszny Bogu i żyć albo być Mu nieposłusznym i umrzeć. Adam zgrzeszył przez nieposłuszeństwo Bogu. Został skazany na śmierć. (Księga Rodzaju 3,17-19)
- My wszyscy wywodzimy się od Adama. Ponieważ on zgrzeszył i umarł, wszyscy mężczyźni i kobiety rodzą się śmiertelnymi. Jednak „wszyscy zgrzeszyliśmy” i zasługujemy na śmierć z własnego powodu. (List do Rzymian 3,23; 5,12; 6,23)
- Tak jak Adam, jesteśmy wszyscy odpowiedzialni za nasze działania. Gdyby tak nie było, bezstronny Bóg nie mógłby nazwać naszych złych działań ‘grzechem’. Nie możemy obwiniać nadprzyrodzonego diabła. „To własna pożądliwość wystawia każdego na pokusę i nęci” (List Jakuba 1,14). Jezus powiedział: „Z serca bowiem pochodzą złe myśli, zabójstwa, cudzołóstwa…” (Ewangelia Mateusza 15,19)
- Bóg był, i nadal jest, Ojcem Jezusa Chrystusa. Bóg użył Swego Ducha Świętego tak, aby Maria „poczęła w swoim łonie”. Jezus był zatem zarówno Synem Bożym jak również Synem człowieczym. (Ewangelia Łukasza 1,30-35)
- Jezus nie jest równy Bogu. Powiedział on: „Ojciec większy jest ode mnie” (Ewangelia Jana 14,28) oraz „Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego”. (Ewangelia Jana 20,17)
- Duch Święty to moc Boga, z której On korzysta według Swego uznania (Księga Rodzaju 1,2; Księga Izajasza 61,1). Nie jest to oddzielna osoba.
- Jezus mógł zgrzeszyć, ale tego nie uczynił. Odrzucił grzech „przez ofiarę z samego siebie […]; tak Chrystus raz jeden był ofiarowany dla zgładzenia grzechów wielu, drugi raz ukaże się nie w związku z grzechem, lecz dla zbawienia tych, którzy go oczekują”. (List do Hebrajczyków 9,26-28)
- Z powodu swego doskonałego posłuszeństwa woli Bożej, Jezus został wzbudzony z martwych. Otrzymał wieczne życie. Powiedział też: „Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?” (Ewangelia Łukasza 24,26)
- Po zmartwychwstaniu Jezus nadal miał ciało. Do Tomasza, jednego z 12 apostołów, powiedział: „Podnieś rękę i włóż ją do mego boku”. (Ewangelia Jana 20,27)
- Jeżeli zostaniemy uznani za wiernych i otrzymamy nieśmiertelność, Jezus „przekształci nasze ciało poniżone, na podobne do swego chwalebnego ciała”. (List do Filipian 3,21)
- Po zmartwychwstaniu Jezus wstąpił do nieba (Dzieje Apostolskie 1,11). Jest teraz naszym Panem i pośrednikiem. (1 List do Tymoteusza 2,5)
- Jezus odniósł zwycięstwo nad grzechem i śmiercią. Z Bożej łaski wszyscy, którzy uwierzą i wiernie pójdą za nim, otrzymają błogosławieństwo życia wiecznego. (Ewangelia Jana 3,16; 1 List do Koryntian 15,22; 1 List Piotra 5,4)
- Błogosławieństwo życia wiecznego będzie dane podczas sądu. Nastąpi to po tym, kiedy Jezus powróci i wskrzesi odpowiedzialnych przed nim umarłych. Jezus powiedział: „Wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą głos jego: a ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia”. (Ewangelia Jana 5,28-29)
- Jezus mówi nam wiele razy, że powróci na ziemię. „Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego razem z aniołami swoimi, i wtedy odda każdemu według jego postępowania” (Ewangelia Mateusza 16,27). Zwróćmy uwagę na kolejność wydarzeń: (a) Jezus powraca; (b) wskrzesza umarłych; (c) następuje sąd; i (d) daje życie wieczne swym wiernym wyznawcom.
- Kiedy Jezus przyjdzie, będzie „Panem panów i Królem królów” (Apokalipsa 17,14). Królowie będą mu się kłaniać (Psalm 72,11). Biblia nazywa ten czas „Królestwem Bożym”. Wierni wyznawcy, uczynieni nieśmiertelnymi świętymi, będą pomagać Jezusowi. Obiecał on, że jego dwunastu apostołów „zasiądzie również na dwunastu tronach, sądząc dwanaście pokoleń Izraela”. (Ewangelia Mateusza 19,28)
- Mężczyźni i kobiety muszą przyznać, że są grzesznikami. Muszą uwierzyć w Ewangelię, nawrócić się i ochrzcić. Jezus powiedział: „Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony”. (Ewangelia Marka 16,16)
- Jezus powiedział swoim uczniom: „Jeżeli mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania”. (Ewangelia Jana 14,15) Musimy naśladować jego przykład posłuszeństwa Bogu i praktycznej służby, a także wspominać go regularnie, łamiąc chleb i pijąc wino, „aż przyjdzie”. (1 List do Koryntian 11,23-26)
- Wreszcie, musimy pamiętać, że Bóg postanowił objawić Swą postać narodowi żydowskiemu. Złożył obietnice Abrahamowi, Izaakowi, Jakubowi i Dawidowi i narodowi Izraela. Wiele z tych obietnic zostanie wypełnionych, kiedy Jezus powróci na ziemię. Obserwuj Izrael! (Księga Rodzaju 12,2-3; 13,14-17; 2 Księga Samuela 7,12-16; Księga Jeremiasza 23,5-8; Księga Ezechiela 36,22-24; 37,21-22).
Jak skorzystać najwięcej ze studiowania Biblii?
Istnieje kilka prostych, ale bardzo ważnych zasad dotyczących studiowania Biblii:
- przed czytaniem pomódl się;
- uważnie spoglądaj na konkretne słowa, które studiujesz;
- badaj kontekst – co zostało powiedziane przed i po twoim fragmencie?
- spoglądaj na podobne słowa, wyrażenia i sytuacje w innych częściach Biblii, porównuj i kontrastuj je;
- myśl o nich wszystkich – często!
Ważne nauki biblijne zawsze są wspomniane wiele razy. Powrót Jezusa, zmartwychwstanie, sąd, życie wieczne dla wiernych wyznawców Chrystusa i królestwo Boże na ziemi – to wszystko musi być prawdą, skoro naucza się o tym w tak wielu różnych miejscach.
Wykorzystaj tę ulotkę, razem z Biblią, żeby sprawdzić wszystkie swoje przekonania. Jeżeli nie wytrzymają próby starannego zbadania, porzuć je. Wierne podążanie za słowem Bożym prowadzi do życia wiecznego. To jest największy dar Boga dla ludzkości.
„Obdarz mnie rozumem, bym się nauczył Twoich przykazań”. (Psalm 119,73)
