Co to jest niebo?
Biblia podaje nam kilka ważnych faktów o niebie:
- „Niebo jest niebem Pana, synom zaś ludzkim dał ziemię” (Psalm 115,16).
- „Wcale nie przysięgajcie, ani na niebo, bo jest tronem Bożym” (Ewangelia Mateusza 5,34).
- Jezus Chrystus, nieśmiertelny Syn Boży, został „wzięty od was do nieba”, ale powróci na ziemię (Dzieje Apostolskie 1,11).
- „I nikt nie wstąpił do nieba” (Ewangelia Jana 3,13).
- „Dawid nie wstąpił do nieba […], umarł i został pochowany w grobie” (Dzieje Apostolskie 2,34.29).
Czego dowiadujemy się z tych faktów biblijnych?
- Niebo to miejsce zamieszkiwania Boga, nie nasze. On nas nie zaprasza do Siebie, do nieba, ani przed śmiercią, ani potem.
- Niebo jest Bożym tronem. Prawdą jest, że Jego odkupieni będą „królami i kapłanami”, ale będziemy „królować na ziemi” (Apokalipsa 5,10).
Wszystko, co dotąd przeczytaliśmy doskonale pasuje do Psalmu 115,16: „Synom zaś ludzkim dał ziemię”. Cóż to będzie za wielki dzień, kiedy „kraj się napełni znajomością chwały Pana” (Księga Habakuka 2,14).
- Ponieważ przyszły plan Boga odnosi się do ziemi, możemy zrozumieć, dlaczego Jezus powiedział: „Nikt nie wstąpił do nieba” i dlaczego Piotr mówi nam: „Dawid nie wstąpił do nieba”.
Dlaczego mielibyśmy iść do nieba, kiedy umieramy, skoro cały Boży przyszły plan dla Jego wiernych sług będzie miał miejsce na ziemi? Piotr powiedział Żydom: „aby nadeszły od Pana czasy ochłody i aby posłał przeznaczonego dla was Chrystusa Jezusa, którego musi przyjąć niebo aż do czasu odnowienia wszechrzeczy” (Dzieje Apostolskie 3,19-21 BW). Starotestamentowi prorocy mówili o odnowieniu Bożego królestwa na ziemi. Stanie się to, kiedy Jezus powróci, aby być „Królem królów i Panem panów” (Apokalipsa 19,16). Tak jak Jezus, możemy się modlić: „Niech przyjdzie królestwo Twoje” (Ewangelia Mateusza 6,10).
Gdzie jest piekło?
„Piekło” to najbardziej błędnie rozumiane słowo w Biblii. Zasadniczo w Starym Testamencie oznacza ono „grób”. W Nowym Testamencie „piekło” albo znaczy „grób” albo odnosi się do Doliny Hinnom, dosłownej, fizycznej doliny nieopodal Jerozolimy.
Idea, że piekło to miejsce, gdzie ludzie nikczemni idą po śmierci i przez całą wieczność spalają się w ogniu, nie może być prawdziwa. Dlaczego nie? Ponieważ Biblia mówi nam, że:
- Poszedł tam po śmierci najlepszy człowiek, jaki kiedykolwiek żył, Jezus Chrystus.
- Jezus wyszedł z „piekła”, kiedy został wskrzeszony z martwych.
Nie ma żadnych wątpliwości co do tych dwóch faktów. W Dziejach Apostolskich 2,26-27 Paweł cytuje Psalm 16,10, który mówi: „nie pozostawisz mojej duszy w Szeolu [piekle]”. Mówi, że Dawid wiedział, że „Bóg przysiągł mu uroczyście, iż jego Potomek zasiądzie na jego tronie, widział przyszłość i przepowiedział zmartwychwstanie Mesjasza” (Dzieje Apostolskie 2,30-31). To musi oznaczać, że Jezus wyszedł z „piekła”, kiedy został wzbudzony z martwych.
Jezus nie tylko wyszedł z „piekła” (grobu), ale również powiedział: „Jam jest […] żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków i mam klucze śmierci i Otchłani [piekła]” (Apokalipsa 1,18). Po co są klucze? Żeby otwierać drzwi. Jezus maluje żywy obraz „otwierania drzwi” piekła i śmierci, przez wskrzeszenie umarłych w czasie swego przyjścia (1 List do Koryntian 15,20-23).
Musimy zadać teraz pytanie: Gdzie było to piekło, do którego poszedł Jezus? Czytamy: „Józef zabrał ciało [Jezusa] […] i złożył w swoim nowym grobie” (Ewangelia Mateusza 27,57-60). Owo „piekło” z Psalmu 16,10, do którego poszedł Jezus, był to grób. Faktycznie, to samo hebrajskie, starotestamentowe słowo ‘szeol’, tłumaczone też jako „piekło” w Psalmie 16,10, jest tłumaczone jako „grób” w Psalmie 49,15.
Rdzenne znaczenie słowa ‘szeol’, jak również nowotestamentowego, greckiego wyrazu ‘hades’ to ‘niewidzialny’ albo ‘miejsce zakryte’. Tak więc, ‘piekło’, grób, grobowiec i miejsce zakryte mają podobne znaczenia. Rzeczywiście, Jezus powstał z „piekła”, kiedy powstał z martwych w grobowcu Józefa.
Jezus zatriumfował nad grzechem i śmiercią. Dawid może więc powiedzieć: „A moją duszę Bóg wykupi z grobu” (Psalm 49,16). Dosłownie, Jezus wzbudzi tych, którzy są odpowiedzialni przed nim, z „piekła” – czyli z grobu.
Ani razu słowo „szeol” nie odnosi się do wiecznej męki nikczemników. Jonasz używa „szeol”, żeby powiedzieć nam, że jest w brzuchu wielkiej ryby (Księga Jonasza 1,17–2,2). Jest to doskonały przykład „piekła” oznaczającego ‘miejsce zakryte’. „Piekło” nie ma nic wspólnego ze spalaniem w ogniu.
Dwa inne greckie słowa, poza ‘hades’, są także tłumaczone w Nowym Testamencie jako „piekło”. Jedno z nich jest użyte tylko w 2 Liście Piotra 2,4. Wyraz ten oznacza najgłębszą część zakrytego miejsca. Drugi wyraz jest często używany i odnosi się do Doliny Hinnom. Wywożono i spalano tam śmieci z Jerozolimy. Wrzucano do niej trupy przestępców i palono je w ogniu, któremu nigdy nie pozwalano zagasnąć. Były to jednak trupy, a nie żywe ciała. To ogień palił się nieustannie, a nie poszczególne trupy.
Wszyscy mieszkańcy Jerozolimy dokładnie wiedzieli, co Jezus miał na myśli, mówiąc: „…całe twoje ciało miało być wrzucone do piekła” (Ewangelia Mateusza 5,29). Mówił o wiecznej śmierci dla tych, którzy nie chodzą drogami Bożymi.
Dlatego w Nowym Testamencie „piekło” oznacza albo ‘miejsce niewidzialne’, które nazywamy grobem, albo Dolinę Hinnom. Piekło nie jest miejscem wiecznej męki.
Jak poznanie prawdy o niebie i piekle pomaga nam zrozumieć Boży cel dla ludzkości?
Pomaga nam bardzo. Biblia mówi o „niebie”, ale Bóg nie zaplanował, że my tam pójdziemy. Jeżeli umrzemy, zanim przyjdzie Jezus, pójdziemy do grobu („piekła”). Nie musimy się lękać, jeżeli należymy do Jezusa. On powiedział: „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem” (Ewangelia Jana 11,25). Kiedy powróci na ziemię: „Połkniona jest śmierć w zwycięstwie. Gdzież jest, o śmierci! bodziec twój? Gdzież jest, piekło! zwycięstwo twoje?” (1 List do Koryntian 15,55 BG). Ci, którzy są mu wierni zostaną pobłogosławieni życiem wiecznym na sądzie.
Bóg obiecał napełnić ziemię Swą chwałą. Nastąpi to, kiedy Jezus powróci, aby założyć Boże królestwo. Będzie sprawować rządy z Jerozolimy, „miasta wielkiego króla” (Ewangelia Mateusza 5,35). W tym czasie „oddadzą mu pokłon wszyscy królowie, wszystkie narody będą mu służyły” (Psalm 72,11); „pokój ludom obwieści” (Księga Zachariasza 9,10).
A co z tobą? Czy będziesz pośród wiernych świętych Jezusa? Czy, tak jak oni, zostaniesz uczyniony nieśmiertelnym i będziesz pomagać Jezusowi nauczać drogi Boże śmiertelnej populacji świata? Albowiem „wielu wiodą do sprawiedliwości” (Księga Daniela 12,3 BW).
Jeżeli teraz godnie służysz Bogu, będziesz uczestniczyć w tym wielkim dziele nauczania w przyszłym wieku. Jezus powiedział swym prawdziwym wyznawcom:
„Ponieważ ja żyję i wy żyć będziecie” (Ewangelia Jana 14,19).
Nadchodzi Boże królestwo. Zaprawdę, tego dnia błogosławieństwa nieba spłyną obficie na ziemię.
