Wielu ludzi wierzy, że kiedy umrą, z ich wnętrza do nieba pójdzie nieśmiertelna dusza. Biblia mówi coś zupełnie innego. Mówi o ludziach, którzy „dojdą jakoś do pełnego powstania z martwych” (List do Filipian 3,11). Muszą też „stanąć przed trybunałem Chrystusa” (2 List do Koryntian 5,10). Bóg wskrzesi umarłych i osądzi ich. Wierni wyznawcy Jezusa Chrystusa będą żyć z nim na wieki.
Co mówi Biblia o nieśmiertelności?
Słowo „nieśmiertelny” użyte jest w Biblii tylko raz, a „nieśmiertelność” tylko pięć razy. Kiedy patrzymy na wszystkie ustępy, gdzie są użyte, dowiadujemy się, że:
- Tylko Bóg zawsze żył i zawsze będzie żyć (1 List do Tymoteusza 1,17).
- Nigdy nie ma wzmianki o człowieku, kiedy jest mowa o posiadaniu nieśmiertelności już teraz (1 List do Tymoteusza 6,16).
- Jezus Chrystus „na życie i nieśmiertelność rzucił światło przez Ewangelię” (2 List do Tymoteusza 1,10).
Oznacza to, że dla człowieka nie było nieśmiertelności, dopóki nie przyszedł Jezus. Tak więc człowiek nie mógł mieć nieśmiertelnej duszy od początku. Nasza nadzieja na nieśmiertelność całkowicie zależała od zwycięstwa Jezusa Chrystusa nad grzechem. Dopiero od jego zmartwychwstania do życia wiecznego, stało się to możliwe dla nas. Dla wiernych będzie to możliwe tylko przez Bożą łaskę, kiedy Jezus powróci, aby wzbudzić umarłych. Nieśmiertelność nie została w nas wbudowana.
- Musimy szukać „chwały, czci i nieśmiertelności” (List do Rzymian 2,7). Skoro musimy szukać nieśmiertelności, to nie może ona już być w nas. Nadchodzi dzień, kiedy „Bóg sądzić będzie przez Jezusa Chrystusa ukryte czyny ludzkie” (werset 16). Życie wieczne jest „darem Boga”, a nie prawem człowieka (List do Rzymian 6,23).
- Biblia mówi o różnych rodzajach ciał. Jest „ciało zmysłowe” i „ciało duchowe” (1 List do Koryntian 15,44). Ciało duchowe nie jest częścią zmysłowego. Paweł mówi nam, żeby „to, co śmiertelne, przyodziało się w nieśmiertelność” (werset 53).
- Konieczna jest zmiana natury. Nastąpi to, „kiedy to, co śmiertelne, przyodzieje się w nieśmiertelność”. Wtedy (i dopiero wtedy) „sprawdzą się słowa […]: Zwycięstwo pochłonęło śmierć” (werset 54).
To nauczanie jest dokładnym przeciwieństwem powszechnego poglądu, że ciało jest „odkładane na bok”, aby uwolnić z wewnątrz nieśmiertelną duszę. Ta idea nie znajduje potwierdzenia w Biblii.
Dla tych, którzy świadomi są Bożego celu, Biblia podaje tę istotną kolejność wydarzeń:
- Teraz mamy życie naturalne w naturalnym, zmysłowym ciele.
- Prędzej czy później umrzemy.
- Jezus powróci, żeby wskrzesić nas z martwych.
- Zostaniemy przez niego osądzeni.
- Albo otrzymamy ciało duchowe i życie wieczne, albo umrzemy na zawsze.
Jeżeli Jezus przyjdzie, zanim umrzemy, osądzi nas razem z ludźmi ponoszącymi odpowiedzialność, żyjącymi w tamtym czasie.
Biblia nigdzie nic nie mówi o tym, żeby istoty ludzkie posiadały „nieśmiertelne dusze”. Zawsze mówi o wskrzeszaniu ciała z martwych.
Co się z nami dzieje, kiedy umieramy?
Biblia często nazywa śmierć „snem”. W historii o Łazarzu (Ewangelia Jana 11), Jezus powiedział: „Łazarz, przyjaciel nasz, zasnął, lecz idę, aby go obudzić […]. Jezus jednak mówił o jego śmierci […]. Wtedy Jezus powiedział im otwarcie: Łazarz umarł” (wersety 11-14).
Dlaczego Jezus użył słowa „zasnął”? Ponieważ kiedy śpimy, nie wiemy o niczym, dopóki się nie obudzimy. Biblia mówi to samo o śmierci: „Albowiem w śmierci nie masz pamiątki o tobie” (Psalm 6,6 BG).
Łazarz nie żył już od czterech dni, kiedy Jezus go wskrzesił (Ewangelia Jana 11,39). Gdyby jego dusza była w tym czasie w niebie, Łazarz mógłby opowiedzieć ludziom o swoich doświadczeniach. Ale nie powiedział nic. Nie mógł mówić o „przeżyciach pozacielesnych”, bo takowych nie miał. Jego milczenie zamyka tę kwestię, Łazarz po prostu „spał” w grobie, nic nie wiedząc. Żadna część Łazarza nigdzie nie poszła.
Nasza nadzieja na przyszłość musi być taka sama jak Marty. Ona wierzyła, że „zmartwychwstanie w czasie zmartwychwstania w dniu ostatecznym” (werset 24).
Kiedy nastąpi wskrzeszenie umarłych?
Wskrzeszenie nastąpi, kiedy Jezus Chrystus powróci na ziemię, żeby założyć Boże królestwo (Ewangelia Łukasza 1,32-33). Jezus mówi: „To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w niego, miał życie wieczne. A ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym” (Ewangelia Jana 6,40).
Apostoł Paweł mówi: „I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni […], Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie jego przyjścia” (1 List do Koryntian 15,22-23).
Jezus i apostoł Paweł doskonale się zgadzają co do:
- prawdy o wskrzeszeniu umarłych oraz
- tego, kiedy to nastąpi.
Oni wiedzą najlepiej. Nie wierz nikomu, kto będzie ci opowiadał inną historię.
Kto zostanie osądzony przez Jezusa Chrystusa i dlaczego?
Biblia mówi nam, że kiedy przyjdzie Jezus, wielu ludzi zostanie osądzonych. Paweł powiada: „Zaklinam cię wobec Boga i Chrystusa Jezusa, który będzie sądził żywych i umarłych, i na jego pojawienie się, i na jego królestwo” (2 List do Tymoteusza 4,1).
Ludzie ponoszący odpowiedzialność to ci, którzy wiedzą o Bogu. Wszyscy oni staną „przed trybunałem Boga […]. Tak więc każdy z nas o sobie samym zda sprawę Bogu” (List do Rzymian 14,10-12).
Jeżeli Jezus jeszcze nie powrócił, aby nas osądzić, to jak może ktokolwiek już teraz cieszyć się życiem wiecznym?
Nie wszyscy ludzie ponoszący odpowiedzialność będą zbawieni. Jezus powiedział niektórym ludziom: „Ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych” (Ewangelia Łukasza 13,28).
Na szczęście do tych, którzy próbowali dobrze mu służyć, Jezus powie: „Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata!” (Ewangelia Mateusza 25,34).
Ludzie, którzy nigdy nie dowiedzieli się o Bogu, nie zostaną wzbudzeni by stanąć przed sądem. Oni nie ponoszą odpowiedzialności przed Nim. Daniel mówi nam: „Wielu zaś [ale nie wszyscy], co posnęli w prochu ziemi, zbudzi się” (Księga Daniela 12,2).
Dlaczego będzie sąd? Ponieważ od początku stworzenia Bóg dał rodzajowi ludzkiemu wybór. Możemy albo pójść Jego drogą, albo dogadzać sobie samym. To dotyczy także ciebie.
Bóg będzie zadowolony, jeśli postanowimy pójść Jego drogą. Ci, którzy tak zrobią, dowiedzą się: „Spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo” (Ewangelia Łukasza 12,32).
Zapewne chcesz być w królestwie Bożym. Wytrwali wierzący mogą teraz wyczekiwać tego cudownego błogosławieństwa. Bóg pośle Jezusa Chrystusa, aby przyniósł pokój światu w potrzebie. On będzie panował jako król nad całą ziemią (Psalm 72,8-11). Po zmartwychwstaniu i sądzie ci, którzy zostaną zbawieni, będą pomagać Jezusowi nauczać narody. On chce, aby i one dowiedziały się o nim i ostatecznie otrzymały radość życia wiecznego.
Czy znasz jakąkolwiek nadzieję tak wielką jak ta? Chrystadelfianie nie znają. Jeżeli teraz będziesz służyć Bogu, będziesz należeć do Niego w dniu, kiedy „śmierci więcej nie będzie, ani smutku, ani krzyku” (Apokalipsa 21,4 BG).
„Bogu niech będą dzięki za to, że dał nam odnieść zwycięstwo przez Pana naszego Jezusa Chrystusa” (1 List do Koryntian 15,57).
